Tropische oorden, de pasta in Bella Italia, de inspiratie in London. Allemaal geweldig maar voor mij gaat er toch echt niets boven La Douce France. Het begint al bij het overschrijden van de grens. De nostalgie van de Europese grenzen mag dan wel verdwenen zijn maar we gaan bij het overschrijden ervan wel direct op zoek naar de Franse radio. Met de klanken van Michel Fugain of Les Poppeys zien we langzaam de kust opdoemen. Als we ‘ons dorp’ inrijden, het strand zien en de zeelucht opsnuiven, zijn we thuis. Thuis in la douce France
Thuis in la douce France: de boodschappen
Maar het echte genieten gaat pas beginnen op het moment dat we ons hebben geïnstalleerd in ons gehuurde huis en er boodschappen gedaan moeten worden. Althans moeten moeten…het is meer ‘mogen’. Want het is hier toch altijd weer een feestje. Waar bij ons de visafdelingen bestaan uit wat verpakte zalm waarvan je je af moet vragen hoe vers het is. In Frankrijk lachen de prachtige verse vissen je tegemoet onder een nevel van water. Op de vleesafdeling is er een mega keus uit vlees zoals Cote de Boeuf en Bavette dat vers voor je wordt afgesneden. Daarna begint het dralen bij de kaasafdeling. Ik kan echt geen keuze maken. We pakken nog een paar goede flessen wijn mee en een rosé Champagne die in de aanbieding is voor € 15 (!). Op naar onze heerlijke tuin en genieten!
De geur van…
’ s Ochtends worden we wakker en kijken we direct even uit het raam hoe het met de hoeveelheid blauwe lucht gesteld is. Na een snelle douche stap ik op mijn fietsje naar de winkelstraat een paar blokken verder. Door alle jaren dat we hier al komen, zijn we er onderhand achter welke van de vier bakkers die in één straat zitten het lekkerste brood en croissants bakt en welke de lekkerste taartjes. Het is weekend en er staat een rij van wel tien mensen buiten bij de broodbakker. Goede keuze dus. En dan moet je nog kiezen uit de vele verschillende baguettes die ze hebben. Ze hebben een ouderwets baguette zoals ik dat uit mijn jeugd ken. Knisperend van buiten en luchtig wit van binnen.
Ik denk direct aan de hotdog die ik vroeger in Parijs at. Dan hebben ze een Tradition, wat meer een zuurdesem textuur met grote luchtgaten heeft. En dan heb je nog verschillende afmetingen, zoals de ficelle die erg dun is voor de echte korstliefhebbers. Naast de pains au chocolat en de croissants neem ik ook een croissant aux amandes mee. Als je ze ooit ziet, neem deze dan, ze zijn niet te versmaden. Ik rijd terug naar het huis met mijn aanwinsten in mijn fietsmandje maar fiets nog even langs de boulevard om de zeelucht even in te snuiven. Ik word hier zo gelukkig van.
Comme les Français
Als de zon ook maar enigszins schijnt, bewegen we ons naar het strand. Sinds een jaar of twee zijn er steeds meer strandtentjes gekomen maar we doen het ook vaak zoals de Fransen doen. Picknickmand, stokbrood, beleg en een fles wijn mee. Veel Parisiens die hier een huis hebben, huren een badhuisje op het strand. Het wordt gebruikt als sociale ontmoetingsplek en je ziet vaak dat ze van alles uit dat kleine badhuisje toveren om te dineren met hun voeten in het zand en zicht op de zonsondergang. De winkels zijn er hier ook op ingericht om de weekendgangers op een makkelijke manier te voorzien van een lekkere maaltijd. De slagers en traiteurs staan vol met heerlijke klassieke gerechten zoals tomaten gevuld met garnalen, gebraden kippen of een vol-au-vent. Daarnaast zie je aan het einde van de dag veel mensen met een plateau fruits de mer lopen.
Au revoir
Wij verwennen onszelf ook met zo’n plateau fruits de mer. We bestellen voor 2 personen een plateau met onder andere krab, rivierkreeft, oesters en garnalen en zijn € 38 kwijt. We eten er met 3 personen van en genieten echt van een koningsmaal. Daarnaast is het een feestje om zo’n prachtig pakket op te halen. Echt een cadeautje! Naast een paar keer uit eten gaan, koken we toch vooral thuis met al de heerlijkheden die er in het dorp te verkrijgen zijn en nemen de restjes de volgende dag weer mee naar het strand. Voordat we weer huiswaarts gaan, bezoeken we nog even de supermarkten om nog een beetje Frankrijk mee naar huis te nemen. Ik kan niet wachten tot we hier weer zijn. Au revoir La Douce France!
Oh wat klinkt dat heerlijk Marjolein! Ik krijg helemaal zin in de zomervakantie. Voor mij is Italië dé place to be, maar Frankrijk is een goede tweede. Vooral vanwege die fijne supermarkten inderdaad … wat een feest!
Esther, bedankt voor je leuke reactie! Vakantie en eten is eigenlijk altijd leuk. Maakt niet uit waar. Zolang we maar mogen kopen, koken en eten!