Ik ben gefascineerd door de geschiedenis van ons eten. Het leek me dan ook leuk een serie te maken waarin ik de geschiedenis van beroemde gerechten en producten onder de loep neem. In alweer deel 34 van de serie twee zoete lekkernijen: roomijs en de suikerspin.
Roomijs
Hoewel de geschiedenis van ijs helemaal teruggaat naar de tijd van de Romeinen (sorbetijs), komt het roomijs pas voor tijdens de renaissance, in de 15e eeuw dus.
Roomijs bestaat uit room, melk, eierdooiers en suiker en moet volgens de Nederlandse warenwet ten minste 5% melkvet bevatten.
Catherina de Medici – geboren Italiaanse – nam toen zij in 1547 koningin werd van Frankrijk haar kok Bernardo Buontalenti mee naar Parijs. Hij wordt genoemd als zijnde dé uitvinder van roomijs, maar helemaal zeker is dat niet. Wat wel zeker is, is dat Catherina de Medici de techniek van het ijs maken en koelen mee heeft genomen naar Frankrijk. In de tuin van het zomer paleis Pitti van de familie Medici in Florence waren al ondergrondse ijskelders zodat de familie de hele zomer kon genieten van heerlijk koel citroenijs. Hieronder een voorbeeld van zo’n ijskelder:
Roomijs zoals we dat vandaag de dag kennen is populair geworden door de Siciliaan Procopio Coltelli, die in Parijs de allereerste ijssalon opende in 1686. In zijn café ‘Procope’ verkocht hij maar liefst 80 smaken roomijs! Aan beroemde klanten als Napoleon, Chopin en Voltaire. Café Procope bestaat nog steeds!
Pas in de jaren 30 van de vorige eeuw werd ijs populair bij het gewone volk. Het eerste ijshoorntje werd geïntroduceerd op de wereldtentoonstelling in St. Louis (USA) van 1904.
En dacht je dat er in de warmere landen het meeste ijs per persoon eten? Fout! In Scandinavië eet men 3x zoveel ijs als wij Nederlanders. De meest populaire smaak in vrijwel ieder land is: vanille! Op mijn blog vind je diverse ijsrecepten, waaronder spaghetti ijs en bounty ijs!
Suikerspin
Ik schreef eerder al een uitgebreid artikel over de wereldtentoonstelling van 1904. Waarom? Er werden namelijk heel veel culinaire innovaties gepresenteerd. Waaronder dus ook de suikerspinmachine!
De suikerspin zelf is al veel ouder. Koks in de 15e eeuw trokken van gesmolten suiker draden om er decoratieve figuren mee te maken. Het was een bron van vermaak en een geliefde lekkernij. In Venetië vergaapte het publiek op straat zich aan de ‘meesterwerken’, onder meer in de vorm van dieren, die werden gemaakt van gesponnen suiker. De naam ‘spin’ in suikerspin komt dan ook van het spinnen van draden.
In 1899 kregen John C. Wharton en William Morrison patent op een elektrische suikerspinmachine. Saillant detail: Morrison was tandarts…. De lancering op de wereldtentoonstelling van 1904 maakte de suikerspin populair in heel Amerika en won ook een prijs voor de ‘novelty of invention’.
In 1900 werd het bereidingsproces van suikerspin gepatenteerd. Het patent ging naar Thomas Patton. Hij introduceerde zijn suikerspin in het befaamde Ringling Brothers Circus.
In Nederland verscheen de eerste suikerspin op kermissen aan het begin van de vorige eeuw. Vroeger werd de suikerspin ook wel ‘eetbare watten’ genoemd. Net als het Duitse ‘Zuckerwatte’. In Engeland heet de suikerspin fairy floss of cotton candy, in Frankrijk Barbe à papa
Meer lezen over de geschiedenis van beroemde gerechten?
Pin dit verhaal op Pinterest:
