Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik gefascineerd ben door de geschiedenis van ons eten en een voorliefde heb voor nostalgie. Zo schreef ik bijvoorbeeld al eerder over de trends in eten en drinken van de jaren 60, 70, 80, 90 en 00. In de rubriek Nostalgie en eten laat ik twee keer per maand iemand anders aan het woord over zijn of haar culinaire (jeugd)herinneringen, inclusief een recept.
Deze week de culinaire herinneringen van Inge (30) van de blog Knoeien met Inge . Lijkt het je ook leuk om een keer aan deze rubriek deel te nemen? Stuur me dan een mailtje!
Nostalgie en eten – Knoeien met Inge
Als je vroeger mocht kiezen wat er op tafel kwam, wat werd er dan gegeten?
Mijn leven lang al heb ik een zwak voor frietjes met frikandel, dus het allerliefste at ik dat. Er was dan ook een heuse ‘vrijdag-frietjesdag’ bij ons thuis, waar ik een week lang naartoe leefde. Omdat ik ook wel snapte dat we geen zeven dagen per week frietjes konden eten vond ik gelukkig nog wel meer lekker. Waar ik toen erg van genoot en nu ook nog steeds van smul is mama’s hutspot en spinaziestampot. Om een of andere reden zijn die gerechten nergens zo lekker als thuis. Vriendlief vindt beide gerechten minder lekker dus tegenwoordig maak ik ze zelden. Als ik dan dus bij mijn ouders ga eten en mama vraagt ‘wat zal ik eens koken?’, dan roep ik steevast een van die twee gerechten (vooral s’winters uiteraard).
Toetjes aten we niet zo vaak, maar waar ik ook altijd erg naar uit kon kijken waren de vrijdagmiddag lunches bij oma. Nadat ik een ‘drievingerige’ boterham naar binnen werkte (oma sneed de boterhammen altijd in drie reepjes) mocht ik namelijk altijd een ‘danoontje-ijsje’. Jawel, simpelweg een Danone-toetje met een lepel erin gestoken dat uit de vriezer kwam. Het plastic bakje spaarden we vervolgens op. Als ik dan jarig was, stopten we snoepjes in elk bakje en deelde ik dat uit in de klas als traktatie.
Je eerste zakgeld! Welk snoep kocht je daar van?
Mijn echte guilty pleasure is en blijft chips, in alle soorten en smaken. Ik kan er helaas (voor mijn love-handles) geen genoeg van krijgen! Maar toch kocht ik van mijn eerste zakgeld geen chips, maar een zak met allerlei snoepjes. In het dorp waar ik opgegroeid ben bestond vroeger ‘Antje’. Antje was een vrouw op leeftijd die vanuit haar huis een snoepwinkeltje had. In een zijkamertje van haar huis, ik denk zo’n 6m2 groot, stonden rekken vol met potten en elke pot was gevuld met een ander soort snoep. Elke 5 cent die ik kreeg verdween zo’n 100 meter van mijn huis en werd verruild voor kikkertjes, zure matjes & muntdrop. Antje is inmiddels helaas niet meer, maar 25 jaar later moet ik nog steeds de snoeprekken van de supermarkt vermijden zodat de ‘still-existing’ kikkertjes, zure matjes & muntdrop niet aan mijn handen blijft plakken.
Je bent jarig! Wat kreeg je bij de koffie (of limonade) en welke hapjes stonden er op tafel?
Mijn lieve oma was een kei in taarten maken! De absolute toppers waren oma’s aardbeientaart en advocaattaart (alleen voor volwassenen natuurlijk). Als een van de kids jarig was dook ze maar al te graag de keuken in om een van deze taarten te maken. Toevallig heb ik onlangs oma uitgenodigd om samen nog eens haar taarten te maken, zodat de recepten bewaard blijven. Deze zullen (hopelijk) snel op mijn blog te vinden zijn. Qua hapjes die verder gedurende het verjaardagsfeestje werden geserveerd moest ik even langer over nadenken. Totdat het me ineens te binnen schoot. Als kind kregen we altijd elk een heuse, ouderwetse koffiefilter gevuld met chips, zodat iedereen evenveel kreeg.
Mijn andere oma maakte altijd de lekkerste wafels. Ik kan me niet herinneren of deze met verjaardagen gemaakt en geserveerd werden, maar sowieso wel altijd rond oud en nieuw. Meestal maakten we ze dan samen op zondagochtend en moest oma mij altijd behoeden dat ik niet te veel rauwe cakemix opat. Yumm!
Eten wat de pot schaft! Wat at je tegen heug en meug?
Oef, waar zal ik eens beginnen. Ik was een moeilijke eter vroeger, dus ik lustte niet zo heel veel. Ik kan me goed herinneren dat ik niet van tafel mocht totdat ik mijn bord leeg had. Als gevolg daarvan zat ik soms nog een uur nadat de afwas al gedaan was nog aan tafel. Totdat mijn moeder me toch wel zo zielig vond dat ik het dan toch wel mocht wegdoen. Inmiddels zijn mijn smaakpapillen beter ontwikkeld maar er zijn een aantal dingen waar ik nog steeds van gruwel (denk ik); mama’s nasi, spruitjes & ‘knaagvlees’ (vlees dat zo droog is dat je het na 30x kauwen nog niet krijgt doorgeslikt; zoals koteletten).
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook zo’n ‘eettrauma’ aan deze gerechten heb overgehouden, dat ik ze niet eens meer echt een kans heb gegeven nu ik groot ben. Maar die behoefte heb ik dus ook niet, ik heb me er simpelweg bij neergelegd dat deze gerechten niet in mijn ‘food-vocabulaire’ voor zullen komen.
Welk product is – tot je grote verdriet – uit de supermarkt verdwenen en niet meer te koop?
Eigenlijk ben ik nooit 100% zeker geweest dat dit product uit de schappen is gehaald. Omdat ik, zoals je al kon lezen, geen zeven dagen per week frietjes mocht eten, at ik wel graag andere aardappelgerechten op andere dagen. Natuurlijk niet die saaie gekookte pieper, maar de lekker slechte, krokant gebakken aardappeltjes. Mijn favoriet was ‘Aardappel idee’, volgens mij van Honig. Dit waren kant en klare kruiden die je bij aardappelblokjes deed. Waarna je ze, volgens mij, in de oven krokant bakte.
Op een random doordeweekse avond vroeg ik mama of we vanavond die lekkere aardappeltjes aten, maar mama bezorgde mij het nieuws dat dit product helemaal niet meer bestond. Hartverscheurend was het, ik was helemaal van slag. Want hoe moest ik dan nu lekker gekruide, krokante aardappeltjes eten wanneer het geen frietjesdag was? Tot op heden weet ik nog steeds niet zeker of ze echt uit de schappen gehaald waren, of dat mama een leugentje om bestwil gaf, zodat ik niet telkens zeurde om die aardappeltjes.
Welk recept heb je vanuit huis meegenomen wat nog steeds af en toe op tafel komt?
Om heel eerlijk te zijn was mijn moeder niet de allergrootste keukenprinses (sorry mam!). Op de hutspot & spinaziestampot na is er dus weinig dat ik nog 1 op 1 overneem van mijn ouderlijk huis. Wel heb ik gerechten meegenomen die ik (mijns inziens) verbeterd heb hier en daar en nu dus nog regelmatig serveer. Een voorbeeld daarvan is mijn varkenshaas met champignonssaus, niet perse vernieuwend of verrassend, maar wel oh zo lekker, van die champignonsaus kan ik zo de pan uitlikken zo lekker. Ohja, een klein receptje dat ik wel van mijn moeder heb overgenomen; homemade kruidenboter. De toevoeging van een gesnipperd uitje en zeezout maken deze boter onweerstaanbaar! En dat voor iemand die eigenlijk geen boter lust…
Wat heb je uitgebreid antwoord geven, super leuk om te lezen. Ik heb ook altijd een vast gerecht dat ik mijn moeder vraag om te koken wanneer ik bij mijn ouders ga eten. Nergens smaakt dat lekker als thuis!
In de volgende aflevering van Nostalgie en eten lees je over de culinaire jeugdherinneringen van Mara van de blog Marategendraads
Wat leuk om te lezen! Ik ga haar blog eens bekijken!