Ik ben gefascineerd door de geschiedenis van ons eten. Het leek me dan ook leuk een serie te maken waarin ik de geschiedenis van beroemde gerechten en producten onder de loep neem. In dit deel van de serie twee heerlijke desserts: Eton mess en pavlova.
Geschiedenis van beroemde gerechten
Eton mess
Mij stond altijd het verhaal bij dat Eton Mess is ontstaan rond 1920 toen een bakker – tijdens het transport van aardbeien meringuetaart over hobbelige wegen – bij aankomst een ‘puinhoop’ aantrof. De pavlova’s waren bedoeld voor de cricketspelers van de jaarlijkse competitie op Eton College. Hij serveerde het resultaat – slagroom met verbrokkeld schuim en aardbeien – in schaaltjes en noemde het Etos mess.
Een ander verhaal vertelt juist over een labrador, die op de picknickmand met aardbeien meringuetaart ging zitten. Ook bestemd voor de cricket spelers van Eton college, dat wel. Door het gewicht van de hond werd alles tot moes geplet. De schooljongens maakte het niet uit, zij aten alles zo op. Met hondenharen en al.
Eton Mess is echter al sinds de 19e eeuw bekend en is gewoon verzonnen door een kok. Het werd wel op Eton bedacht en geserveerd, traditioneel op 4 juni, een soort van ouderdag.
Wist je trouwens dat het oorspronkelijk recept gemaakt werd met aardbeien of bananen? En dat de meringue/schuim pas later werd toegevoegd?
Het is in ieder geval een heerlijk en eenvoudig dessert waarmee je leuk kunt variëren. Ik maakte het al een keer met passievrucht en met mango, allebei even lekker.
Pavlova
Dit heerlijke dessert, van meringue, slagroom en vers fruit, is vernoemd naar Anna Pavlova (1881-1931), één van ’s werelds beroemdste ballerina’s. Anna werd geboren in Sint Petersburg en werd beroemd met haar uitvoering van een solo: ‘De stervende zwaan’. De choreografie hiervoor werd speciaal voor haar geschreven door choreograaf Michel Fokine.
Ze overleed overigens in Den Haag, in het befaamde hotel Des Indes, op 49 jarige leeftijd aan een longontsteking.
Over het recept én de benaming van dit recept wordt al jaren gestreden tussen Australië en Nieuw-Zeeland. Werd het recept bereid ter ere van Pavlova in 1926, door een chefkok uit Wellington, Nieuw Zeeland? Volgens overlevering werd hij voor het dessert geïnspireerd door de tutu die Anna droeg: spierwit en versierd met pioenrozen van groene zijde. De meringue moest haar tutu voorstellen, de slagroom de tule en kiwi’s de rozen.
Of was het Herbert Sachse, van het Esplanade hotel in Perth, Australië, die dit dessert op de kaart zette met de opmerking ‘zo licht als Pavlova’?
Wie er ook gelijk heeft, het is in ieder geval een recept waar je indruk mee maakt. En helemaal niet moeilijk om te maken!
Op mijn blog vind je diverse varianten, waaronder deze pavlova herfstkrans.
Meer lezen over de geschiedenis van beroemde gerechten?
Jaaa, Eton Mess! Dat vind ik ook zo ontzettend lekker en dit gerecht staat bij mij dan ook al een tijdje op de (blog)planning. Maar weet je wat ik nu het lastigst vind? Wat doe je nu met de overgebleven eigelen? Of andersom, bij bijvoorbeeld crème brulée? Vaak heb ik geen fut om twee dingen op één dag te maken. Weet jij of je losse eiwitten / eigelen ook een dagje kunt bewaren?
Bedankt weer voor deze leuke geschiedenisweetjes!
Josephine recently posted…Twee kleurige schilderijtjes en één Frans meesterwerk
https://www.myinnervictorian.nl/schilderijtjes-keizerin-eugenie/
Leuk dat het vraagt, ik heb er zelfs ooit eens een artikel over geschreven:https://www.myhappykitchen.nl/tips/eieren-scheiden/
Eiwitten kun je prima invriezen. Met dooiers is dat wat lastiger, omdat je daar eigenlijk zout of suiker aan moet toevoegen voor het invriezen. Als ik merengue maak plan ik meestal in om die avond spaghetti carbonara te eten!
Ik ben dol op Eton mess. Natuurlijk eten wij dit vaak in Engeland!???
oh lord schaam me dood maar heb beide nog nooit gegeten hahaha dus we gaan het eens proberen!!