Het lijkt er wel op dat hoe ouder ik word, des te meer ik verlang naar vroeger. Alhoewel verlangen eigenlijk niet het juiste woord is. Laat ik het meer de liefde voor dingen van vroeger noemen. Jeugdsentiment en nostalgie enzo. Want zoals het leven nu is, vind ik natuurlijk helemaal prima. Maar bladeren in oude fotoboeken, documentaires kijken over vroeger, rondneuzen op Pinterest borden over de jaren 80….ik ben er dol op.
Ik schreef al eerder een aantal blogposts over eten en drinken in de jaren 60, 70, 80, 90 en 00. Dit keer wil ik wat uitgebreider aandacht besteden aan…nostalgisch snoep!
Nostalgisch snoepgoed
Snoepen is iets wat ieder kind doet en heeft gedaan, en uit mijn jeugd herinner ik mij nog heel goed de snoepwinkels waar ik als kind met een zak vol stuivers en dubbeltjes terecht kon. Wat een geduld moet de bakkersvrouw of medewerker van de snoepwinkel hebben gehad. Uren lang nadenken, twijfelen, kiezen, toch weer veranderen, en dat voor bij elkaar – pak ‘m beet – 50 cent aan snoepjes.
Trekdrop en dropmatjes, salmiakpoeder en schuimblokken. Ik was kind in de jaren 70, mijn zoete herinneringen komen dan ook vooral uit die periode. Maar veel snoep is volgens mij nog steeds te koop (al dan niet onder een andere naam).
Kauwgom
Mijn allervroegste herinnering aan snoep is gek genoeg aan kauwgom. Mijn vader at graag Stimorol en soms mocht ik bij de sigarettenboer een pakje voor hem halen en er zelf eentje opeten. Later kwamen daar nog andere soorten kauwgom bij, zoals Donald Duck kauwgom (met een stripverhaaltje in de wikkel). Of Benbits, met van die aparte smaken als kaneel of drop. Met Hubba Bubba en Bubblicious kon je fantastische kauwgombellen blazen. Of van die doosjes chiclets, allemaal kleine kauwgommetjes in felle kleuren. Helemaal fantastisch vond ik Freshen-up, kauwgom waar dan nog een soort van vloeibare kern in zat. Ik eet eigenlijk nooit meer kauwgom, gek hè?
Drop
Drop was ook favoriet. En in allerlei vormen verkrijgbaar. Als matje, trekdrop, smiley of rolletje. Of van die heerlijke zoete dropstaafjes in alle kleuren van de regenboog. Als salmiakpoeder in dunne plastic buisjes en in de bekende gele zakjes van Zoete beertjes (favoriet!).
Candybars
Candybars had je nog niet zoveel, maar wel de 3 musketiers (nu Curly Wurly), treets (nu M&M’s pinda), Bonitos (nu M&M’s smarties) en Caramac, een soort caramel chocolade. Op de bonitos stonden grappig gezichtjes, smileys avant-la-lettre! En wist je dat de verkoop van chocoladesigaretten – die we als kind naast lekker ook heel erg stoer vonden – sinds 2013 bij wet verboden is?
Op Pinterest heb ik een bord gemaakt met nostalgisch snoepgoed. Daar vind je nog veel meer voorbeelden van nostalgisch snoepgoed, van snoeplippenstift tot Rang en van zoethout tot likschelpen.
Heb jij ook nog zoete herinneringen aan jouw jeugd? En aan welk snoepgoed in het bijzonder?
Dit vind ik altijd zulke leuke artikelen van je! Ohhhh goede herinneringen aan snoep, vooral met een gulden na het sporten een zakje snoepjes halen. 10 cent voor een snoephart, 5 cent voor een kikkertje… Favoriet waren een soort ‘roeispanen’ van drop en die heb ik nooit meer gezien…
Zegt me ook even niets, bedoel je niet duimdrop?
O ja, chocoladesigaretten! Haha, die vergeet ik altijd. Heb niet 1 speciale soort snoepgoed, stak gewoon alles in m’n mik 😛
Chocoladesigaretten zijn echt zo stoer. Ik ging er ook altijd echt aan ‘roken’. Die schuimblokken vond ik altijd zo verschrikkelijk om door te bijten, dat geluid gaat door merg en been.
Wat een leuk artikel! Die schuimblokken vond ik altijd zo lekker! Nu ik erover nadenk heb ik ze al heel lang niet meer gezien maar misschien let ik er ook niet zo op 😉 Chocolade sigaretten vond ik ook stoer. Die ufo’s van snoeppapier kan ik me nog herinneren en die schelpjes met een “lollievulling” waren ook favoriet.
Oja die UFO’s van snoeppapier. En die hadden dan zo’n zure vulling.
Ah die schuimblokken vond ik altijd zo vervelend. Ik vond ze best lekker maar telkens als ik ze at en wilde doorbijten kreeg ik zo’n kippenvel! Alsof iemand met zijn nagels over het schoolbord gaat zegmaar 🙂
Haha, ja, daar kan ik me wel iets bij voorstellen ja!
Jaaa Benbits. Onze overbuurman was tandarts en daar werd thuis niet gesnoept. Maar ze hadden wel altijd benbits en die mocht ik dan pakken als ik er speelde. Ik mis die drop benbits. Die smaak kan ik zo oproepen. Lekker!
Ja die was lekker he! Samen met de kaneelsmaak mijn favoriet.
Oooo dat zijn nog eens memories! Treets (de naam werd bij mij thuis letterlijk zo uitgesproken), schuimblokken, Hubba Bubba… Erg leuk! Mijn moeder hield ook erg van kaneelstokken, ik moet altijd aan haar denken als ik die zie.
Oja, kermissnoep, die categorie was ik nog vergeten: kaneelstokken, zuurstokken, van die kleverige ballen waar je uren aan kon likken en enorme nougatblokken! Leuk!
Heel leuk artikel! Mijn eerste kennismaking met snoep was de muntendrop waarvan mijn opa altijd een klein papieren zakje van in zijn jas had zitten. Tot op de dag van vandaag mijn favoriete snoeperij. Maar al die producten in het artikel staan me ook nog helder voor de geest. Er is nu meer keuze, maar de smaak was toen volgens mij tóch voller en beter.
Dat idee heb ik ook altijd!