Al meerdere keren hebben we rondreizen gemaakt met Djoser Family. Wanneer je één kind hebt is het heel fijn dat hij in zo’n groepsreis aansluiting met leeftijdsgenoten kan vinden. Hoewel Bodhi nu 18 is, besloten wij nog één keer een family reis te maken, samen met onze vrienden met wie we ook in Thailand en Indonesië zijn geweest. Het werd een 21-daagse rondreis door (Noord)India en Nepal, een reis die wij in 1999 ook al een keer maakte. Maar liefst 24 jaar geleden! Lees je mee met onze rondreis India en Nepal?
Visum
Laat ik jullie maar niet vermoeien met mijn weken durende drama rondom het krijgen van een visum. Lang verhaal, niet leuk. En het zorgde voor heel veel stress. En het gaf misschien ook wel de toon aan voor de rest van onze reis, waarin net even iets teveel niet liep zoals het had moeten lopen….
Oh en omdat ik nu al weet dat deze blog veel te lang gaat worden, zal ik ‘m opknippen in meerdere delen.
India – Delhi
Want toen we bij onze overstap in Frankfurt moesten rennen over de (enorme) luchthaven om op 1 minuut na onze vlucht te halen, konden we al een beetje vermoeden dat bij aankomst in Delhi onze koffers nog vrolijk in Frankfurt stonden. Wat volgde was een nachtelijke drie uur lange sessie van formulieren invullen, stempels halen, nog meer formulieren, nog meer stempels. Om vijf uur in de ochtend konden we dan eindelijk gaan slapen. Want om 9 uur die ochtend volgde de stadstour door Delhi, we waren hier immers maar een dag. Dus in onze (veel te warme) vliegtuigkleding hup de bus in.
We brachten een bezoek aan de Jama Masjid, de grootste en oudste moskee van India. En reden met riksja’s door het oude centrum van Delhi, waar we o.a. de specerijenmarkt bezochten.
Het verkeer is echt een enorme chaos in India, scooters, tuktuks, riksja’s, auto’s, alles rijdt kriskras door elkaar. En dan lopen er nog de nodige koeien en honden op de weg. Toch gaat het bijna altijd goed, en niemand wordt boos. Alleen die continue claxons. Je hoort ze in je slaap nog! Het hotel had een heerlijk zwembad, alleen had niemand zwemkleding…
Jaipur
Hoewel onze bagage een dag later naar Delhi is gevlogen betekende dat nog niet dat de koffers ook gelijk naar Jaipur gingen. Dat duurde helaas nog eens twee dagen. In de tussentijd zijn we dus toch maar een beetje gaan shoppen. Ik moet zeggen: je leert wel goed hoe je met het meest minimale kunt reizen. Gelukkig had het hotel tandenborstel, tandpasta, shampoo etc. Wat ik echt miste was een borstel, mijn haren zaten helemaal in de knoop. We kochten wat ondergoed, t-shirts, korte broek, zwembroeken voor Peter en Bodhi en ik slaagde zowaar voor een jurk!
Onderweg naar Jaipur zagen we nog wel wat gevolgen van de hevige regenval van de afgelopen week. Sommige wegen waren totaal onder water gelopen! Sowieso is reizen in India een tijdrovende onderneming. Over een afstand van bijvoorbeeld 100 kilometer kun je rustig vier uur doen!
In twee dagen Jaipur – ook wel ‘de roze stad’ genoemd – bezochten we het Amber fort, het waterpaleis, een apentempel en het paleis der winden. Die laatste is niet zozeer een paleis maar eerder een gevel met daarin 953 ramen, balkons en nissen verspreid over vijf verdiepingen. Het gebouw had slechts één doel, namelijk om de haremvrouwen van de maharadja van Rajasthan de mogelijkheid te bieden om de jaarlijkse parade te kunnen zien, zonder dat zij zelf vanaf de straat gezien konden worden.
Bijzondere ontmoeting
Ik maak hier even een klein zijsprongetje naar 1999. Tijdens een wandelingetje door Jaipur liepen we tegen een klein zaakje aan van een jonge Indiër die luidsprekers repareerde. Aangezien het veel raakvlakken vertoonde met Peter’s werk raakten we aan de praat en maakten we een foto. We kregen zijn adres en beloofden hem bij thuiskomst in Nederland de foto op te sturen. Wat we uiteraard ook gedaan hebben, samen met zo’n 25 euro aan resterende roepies die we nog over hadden.
De foto en het adres plakte ik in ons fotoalbum. We vroegen ons wel eens af of de brief met foto en geld ooit was aangekomen, ook gezien het ‘bijzondere’ adres: Japan Electronic, dichtbij Saros bioscoop, buiten Chadpole (wijk in Jaipur).
We hadden deze vakantie de hele dag in Jaipur een tuktuk tot onze beschikking. Op een gegeven moment vroegen we onze chauffeur of hij ons misschien naar het adres op de foto kon brengen. Hij keek naar de foto, begon te lachen en zei: “die zaak zit daar niet meer, Mr. Mohammed is verhuisd. Ik ga wel ff rondvragen waar zijn zaak nu zit”. Als je bedenkt dat er in Jaipur zes miljoen mensen wonen, hoe is het dan in Shiva’s naam mogelijk dat hij onze av-man kent? Peter was sceptisch, dacht eigenlijk dat de beste man geen zin had om vijf kilometer die kant op te rijden. Maar ik had er een goed gevoel bij!
Met de tuktuk reden we de naar de wijk ‘radio market’ en binnen een paar minuten stopte hij voor een gang met winkeltjes. Waar op dat moment Mr. Mohammed buiten stond! “Je wordt gezocht door deze toeristen Mr. Mohammed!”. Hij keek ons wat verbaasd aan maar toen ik hem de foto liet zien uit 1999 begon zijn gezicht te stralen: ‘You, you send me letter’! De brief en foto had hij dus ontvangen (hangt bij hem thuis aan de muur!). Natuurlijk moesten we binnen komen, werd er thee geregeld en hebben we een gezellig praatje gemaakt (met hulp ook van de tuktuk chauffeur, Mohammed’s Engels is niet zo heel goed).
Hij wilde heel graag dat wij die avond bij hem en zijn vrouw thuis zouden komen eten, maar er was al geregeld dat we die avond met de hele groep naar de bioscoop en uit eten zouden gaan. Met de belofte weer te schrijven en foto’s te sturen en de volgende keer echt te blijven eten, namen we afscheid. Wat een bijzondere ontmoeting!!! Onze tuktuk chauffeur kreeg natuurlijk een mega fooi!
Die avond gingen we zogezegd naar de bioscoop, de Raj Mandir cinema. Een enorme en mega kitscherige bioscoop, echt geweldig. Helaas speelde er geen Bollywood film maar Mission Impossible 7. Ook best een ervaring om zo’n hele film in Hindi te bekijken! Naar de bioscoop gaan in India is echt een belevenis, en ook zeker een aanrader. Tijdens een echte Bollywood film danst, zingt, lacht en huilt het hele publiek mee!
Die nacht was er trouwens een aardbeving, met een schaal van 4,1. We zaten op 10 kilometer van het epicentrum maar hebben er gewoon doorheen geslapen…
Chand Baori
Onderweg naar Ranthambore National Park bezochten we chand baori, één van de meest bijzondere bouwwerken die ik ook gezien heb. Ik schrijf hier nog een uitgebreide blog over!
Ranthambore National Park
In het Ranthambore National Park leeft de grootste tijgerpopulatie ter wereld. Maar dat betekent nog niet dat je er eentje te zien krijgt. Het is regenseizoen dus alles staat volop in blad en er is voor de dieren genoeg water te vinden.
We hadden een leuke safari waarbij we herten, gazelles, wilde zwijnen en krokodillen zagen.
Fatehpur Sikri
Onderweg naar Agra bezochten we tegen het eind van de dag nog Fatehpur Sikri, de geheel verlaten 16e eeuwse hoofdstad van het Moghul-rijk. De Moghul heerser die de stad liet bouwen had drie vrouwen: een christen, een moslim een een hindoe. Voor ieder van hen bouwde hij aparte vertrekken, tempels en een moskee. Door een tekort aan water bleef de stad echter niet lang bewoond als hoofdstad.
In een volgende blog neem ik je mee naar Agra en Varanassi. Twee zulke fascinerende steden met veel bezienswaardigheden, dat ze wel een een eigen blogpost verdienen! Over Nepal tot slot lees je in deel 3!
