Onlangs was ik uitgenodigd voor een Peroni pasta night live via Zoom. Een kookworkshop van chef-kok Gianluca Curto, bekend van pastabar Spaghetteria. Ik maakte die avond een geweldige lentegerecht: huisgemaakte verse pappardelle met aspergepesto, gekonfijte tomaten en basilicum burrata. En daar past natuurlijk perfect een ijskoude Peroni Nastro Azzurro bij!
Verse pasta
Verse pasta is sowieso super leuk om te maken, ook om bijvoorbeeld samen met vrienden te doen. Het kneden is een echte workout, maar dan heb je wel wat! Pappardelle is een soort brede lintpasta, nog breder dan tagliatelle. Reken voor het maken van verse pasta ongeveer een uur, en dat is inclusief een half uur rusten van het deeg. In die tijd kun je prima de saus gaan maken (de tomaatjes zet je al eerder in de oven). Verse pasta hoeft uiteindelijk maar een minuutje of twee te koken.
Burrata
Ik ben echt dol op burrata! Had het nooit eerder op deze manier verwerkt, eet het graag met bijvoorbeeld gepofte tomaatjes of gegrilde little gem. Of probeer eens deze pasta met gegrilde paprika en burrata. Ik kreeg van Peroni een prachtig pakket opgestuurd, met – naast alle ingrediënten voor het gerecht – ook nog eens een tas, schort, deegroller, pastamesje en een rekje om je vers gemaakte pasta aan te laten drogen. Die wilde ik altijd al hebben.
Pappardelle met aspergepesto, gekonfijte tomaten en basilicum burrata
Wat heb je nodig (4 personen
Ingrediënten
- 4 eieren
- 400 gram bloem *type 00)
- 350 gram groene asperges
- 250 gram kerstomaatjes
- 30 gram pecorino
- 300 gram burrata
- 1 teentje knoflook
- verse of gedroogde oregano
- verse of gedroogde tijm
- 8 blaadjes verse basilicum
- poedersuiker
- extra vergine olijfolie
- zout & peper
Extra nodig: blender, deegroller, bakpapier, vershoudfolie, koude Peroni Nastro Azzuro
Zo maak je de pappardelle met aspergepesto:
Warm de oven voor op 100 graden. Snijd de tomaten door midden en leg ze met de snijkant naar boven op een bakplaat met bakpapier. Bestrooi met wat tijm, oregano, peper, zout en poedersuiker. Bak ca. 1,5 uur in de oven.
Leg ca. 90% van de bloem in een hoopje op je werkblad, houd de rest even apart. Maak met je vingers een kuiltje in het midden en breek de eieren in het midden van de berg (of liever vulkaan). Klop de eieren los met een vork, waarbij je steeds een beetje bloem van de rand meeneemt. Meng daarna met je vingers vanuit het midden het ei met de bloem. Kneed het deeg door met de muis van je hand het deeg op het werkblad te duwen en steeds een kwartslag te draaien. Kneed het deeg zo’n 10-15 minuten tot het soepel, elastisch en niet meer plakkerig is. De extra bloem (10%) kun je toevoegen als het deeg nog te plakkerig is. Mijn geheim: ik doe het ‘voorwerk’ in de Kitchenaid, en na 5 minuten ga ik over op handmatig kneden.
Maak een bal van het deeg en wikkel het in folie. Laat ca. 30 minuten rusten op kamertemperatuur.
Rol het deeg uit met een deegroller tot ongeveer 2,5 mm dikte. Gebruik extra bloem om plakken te voorkomen. Vouw het deeg om vanaf twee kanten en snijd pappardelle ten grootte van ongeveer 1 vinger uit het deeg. Laat de pasta rusten op een theedoek.
Snijd de knopjes van de asperges en leg apart. Snijd de rest in stukjes. Zet water op het vuur en kook de aspergestelen (niet de kopjes) in ca. 5 minuten gaar. Haal ze met een schuimspaan uit de pan, het water gebruik je straks nog voor het koken van de pasta!
Doe de asperges in een blender, samen met de pecorino, knoflook, zout, peper en ongeveer twee vingers olijfolie. Maal fijn. Als de pesto nog te droog is naar je smaak kun je je extra olijfolie toevoegen.
Bak de asperge kopjes in een koekenpan met wat olie in ca. 5 minuten, bestrooi met zout en peper.
Maak de blender schoon en meng hierin de burrata met de basilicumblaadjes en zout en peper.
Doe zout in het aspergewater en kook de pasta in twee minuten al dente.
Haal de tomaatjes uit de oven. Meng ca. de helft van de aspergepesto door de pasta. Leg wat pesto op een bord, leg hierop de pappardelle, leg daarop weer wat pesto en burrata. Garneer met de tomaatjes en de gebakken aspergekopjes.
