Ik ben gefascineerd door de geschiedenis van ons eten. Het leek me dan ook leuk een serie te maken waarin ik de geschiedenis van beroemde gerechten en producten onder de loep neem. In dit deel van de serie een product en een ‘handeling’: pindakaas en picknick.
Geschiedenis van beroemde gerechten
Pindakaas
Het patent (1884) voor pindakaas ligt bij een Canadees: Marcellus Gillmore Edson.
Een tweede patent (1898) met een iets andere bereidingswijze staat op naam van de Amerikaan John Harvey Kellogg, die ook de ‘uitvinder’ is van de cornflakes.
Kellogg schreef de pindakaas voor aan patiënten in zijn instituut omdat het rijk was aan proteïnen en makkelijk in te nemen zonder te kauwen. Pindakaas was dan ook lang alleen bestemd voor de rijke (patiënten).
Er was in de tijd een overschot aan pinda’s geproduceerd. De bekendste Amerikaanse pindaboer is voormalig president Jimmy Carter
Amerikanen zijn dol op pindakaas, ze eten gemiddeld anderhalve kilo pindakaas per persoon per jaar. In Amerika moet pindakaas minstens 90% aan pinda’s bevatten. Anders heet het pindaspread.
Peanutbutter werd in Nederland op de markt gebracht door Calvé in 1948. Maar de naam mocht in Nederland niet vertaald worden als pindaboter omdat boter een beschermde naam was. Alleen roomboter mag namelijk zo heten. Maar waarom werd het dan uiteindelijk pindakaas genoemd? Waarschijnlijk is dit afkomstig uit Suriname. Daar was een aantal jaar eerder – in 1944 – al een pindakaasbedrijfje gestart in Paramaribo: Bharos Pindakaas. Iets minder dan 200 jaar daarvoor, in 1783, werd er in Suriname al gesproken over Pinda-Käse. De Duitse zendeling C.L. Schumann beschreef daarmee een product van gestampte pinda’s in blokvorm waarvan, net als bij kaas, plakken werden gesneden!
Wist je trouwens dat pinda’s geen noten zijn maar peulvruchten? In Zuid-Afrika heet pindakaas grondboontjiebotter!
Op mijn blog vind je o.a. een recept om zelf pindakaas te maken van pecannoten. Maar ook een lekker recept voor peanutbutter cups of pindakaaskoekjes! Er is zelfs een heel pindakaaskookboek verschenen.
Picknick
Een picknick (in het Engels picnic) is een maaltijd in de buitenlucht, in het bos, park of strand, waarbij men zelf de etenswaren mee brengt.
Het woord is voor het eerst opgeschreven in 1692 in een Frans woordenboek. Daar werd toen nog verwezen naar een diner in een restaurant waarbij de gasten hun eigen wijn meebrachten.
Het woord komt waarschijnlijk van het Franse pigue-nique. Het betekent letterlijk een kleinigheid uitkiezen en staat dan ook voor alle lekkernijen die staan uitgestald op het kleed waaruit je kunt kiezen. Of was het pique une niche, dat ‘kies een plek’ betekent, waar je familie of vrienden kon ontmoeten om samen te eten?
Picknicken was in ieder geval populair in het Frankrijk na de Franse revolutie. De gewone man/vrouw kon zo ook gezellig ‘uit eten’ in de mooie Franse stadsparken.
Ik vind picknicken altijd heel gezellig, we doen het vooral veel op vakantie. Lekker buiten op een kleed, met stokbrood en kaasjes, (pasta)salades en zelfgemaakte limonade!
Meer lezen over de geschiedenis van beroemde gerechten?
Wat een leuk en interessant artikel weer! Heel leuk om zo wat meer te weten te komen over de geschiedenis van pindakaas (lekker!). En de foto van de picknick is heerlijk alleen al om naar te kijken. De zomervakantie is voorbij, dus dan wil ik niet meer doordeweeks iets van alcohol gebruiken. Maar als ik zo die twee glazen zie…
Goed voornemen, moet ik ook maar weer gaan doen, minder wijntjes!